دلدادگان

دلدادگان

عرصه حضور زنان
دلدادگان

دلدادگان

عرصه حضور زنان

دعا برای پسردار شدن

دعا برای پسر دار شدن https://kharidar2000.medium.com/%D8%AF%D8%B9%D8%A7-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%D8%B3%D8%B1-%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D8%B4%D8%AF%D9%86-771606a23caeدعایی است که با خواندن آن به حاجت خود می رسید کسانی که می‌خواهند فرزند آنها پسر شود و راه های زیادی را امتحان کرده اند ولی جوابی نگرفته اند برای یک‌بار این دعا را نیز امتحان کنند و در صورتیکه به خواسته خود رسیده اند آن را با دیگران به اشتراک بگذارند تا دیگران نیز از این موهبت الهی استفاده کنند.

دعا و ذکر جهت پسر شدن جنین در احادیث و روایات


زن با مشاهده آثار بارداری، دست خود را بر شکم نهد و 1400 بار صلوات نذر کند و 7 بار آیه 35 آل عمران را بخواند:


إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَکَ مَا فِی بَطْنِی مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّی إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ


ترجمه: چون زن عمران گفت پروردگارا آنچه در شکم خود دارم نذر تو کردم تا آزاد شده [از مشاغل دنیا و پرستشگر تو] باشد پس از من بپذیر که تو خود شنوای دانایی


گفتنی است؛ دعا کننده باید مصلحت الاهی در درخواست خود را در نظر داشته باشد؛ یعنی بداند که خداوند اگر مصلحت بداند دعایش را مستجاب می کند، و فرزندش، پسر متولد می شود. به دیگر سخن؛ تنها دعا برای پسر شدن فرزند علت تامه نیست، و نباید خیال کرد حالا که این دعاها خوانده شد، حتماً باید پسر متولد شود.


همچنین باید دانست که والدین از خداوند مهربان سلامت فرزند خود را بخواهند؛ همان طورکه هر وقت به امام زین العابدین(ع) بشارت می‏ دادند که فرزندی برایتان به دنیا آمده، سؤال‏ نمی ‏فرمود که آیا پسر است یا دختر، بلکه می‏ فرمود:آیا سالم‏ و بی‏ عیب است؟ اگر می‏ گفتند آری، می‏ فرمود:«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ‏ یَخْلُقْ‏ مِنِّی‏ شَیْئاً مُشَوَّهاً»؛ سپاس خدایی را که از من فرزندی ناهنجار به دنیا نیاورد. (عدة الداعی و نجاح الساعی، ص 88؛ الکافی، ج 6، ص 21)


برای دیدن دعاهای بیشتر به سایت گلدونhttps://goldonn.ir/ مراجعه نمائید.


پسر شدن جنین


از محمد بن اسماعیل یا غیر او، روایت شده که گفت:به امام جواد(ع) عرض کردم:فدایت شوم! مردی برای زن حامله دعا می کند که خدای متعال فرزندی را که در شکم دارد، پسر سالم و بی عیب قرار دهد.


امام جواد(ع) فرمود:


    از بسته شدن نطفه، تا چهار ماه دعا می کند؛ چه اینکه جنین، چهل روز نطفه و چهل روز، خون بسته شده و چهل روز، پاره گوشت است و این مدت، چهار ماه کامل می باشد؛ سپس خدای متعال دو فرشته خلاق و آفریننده را، بر می انگیزد و آن دو می گویند:پروردگارا! چه موجودی بیافرینیم، پسر یا دختر؟ بدبخت یا خوشبخت؟


    پس دستور لازم داده می شود و آن دو اظهار می دارند:پروردگارا! روزی او، چگونه؟ زمان مرگش، کی؟ و مدت عمرش، چه مقدار است؟


    و بیان مقتضی، ارائه می گردد و از این پس پیمان او (پیمان با خداوند در اطاعت نکردن شیطان)، میان دو چشمش قرار می گیرد و او، در آن می نگرد و همواره در شکم مادرش، راست قامت و سر بلند و سر به بالا است تا وقتی زمان خروجش نزدیک شود،


    خدای متعال فرشته ای را بر می انگیزد؛ پس او کودک را با شدت هر چه بیشتر به خروجی رحم می راند و کودک متولد می شود و پیمان مورد نظر، از یادش می رود. (کافی، ج 6، ص16)


امام باقر (ع) فرمود:


    «سه روز پس از نماز عشا و نماز صبح 70 بار می گویی:«سُبْحَانَ اللَّه»


    و 70 بار می گویی: «اَسْتَغْفِرُ اللَّه» و پس از آن ذکر خود را با این آیه از قرآن تمام می کنی:


    «اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ اِنَّهُ کانَ غَفَّاراً یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً وَ یُمْدِدْکُمْ بِاَمْوالٍ وَ بَنِینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ اَنْهاراً» (سوره نوح ،آیات 11 و 12)


    و در شب سوم این اعمال، با همسر خود آمیزش کن. به خواست خدا پسری با اعتدال به تو داده خواهد شد.» (کتاب حلیةالمتقین، ص82)


پسر شدن جنین


امام صادق(ع) در مورد پسر شدن حمل می فرماید:


    «هرکس که زنش باردار است و فرزندش چهار ماهه شد، رو به قبله بایستد و آیة الکرسی بخواند، و دست به پهلوی همسرش گذارد و بگوید:


    اللَّهُمَّ إِنِّی قَدْ سَمَّیْتُهُ مُحَمَّدا (خداوندا من این فرزند، را محمد نام گذاردم)، خداوند این جنین را پسر می کند، و اگر به عهد خود وفا کند و نام او را محمد نهد خداوند آن را وسیله برکت او قرار دهد و گرنه اختیار با خداست که او را نگهدارد یا ببرد». (الکافی، ج 6، ص 11)


تسمیه فرزند به نام محمد(ص) و علی(ع)


امیرالمومنین علی(ع) فرمودند:


    وقتی می خواهی بچّه دار شوی، وضویی کامل بگیر و دو رکعت نماز خوب بخوان و بعد از آن به سجده برو و هفتاد و یک بار استغفار کن و بعد با همسرت آمیزش کن و بگو:


    « اللَّهُمَّ اِنْ رَزَقْتَنِی وَلَداً سَمَّیْتُهُ مُحَمَّداً »


    یعنی «خدایا اگر فرزندی به من بدهی؛ او را به نام پیامبرت محمّد (ص) خواهم نامید.». (مکارم ‏الاخلاق، ص 339)


شخصی به امام رضا (ع) عرضه داشت:« شنیده ام شخصی نیت کرده که اسم فرزندی که همسرش حامله بوده را محمّد بگذارد؛ امّا پس از تولّد این پسر او را علی نامیده است.


امام رضا (ع) فرمودند:


    « عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ مُحَمَّدٌ عَلِیٌّ شَیْیاً وَاحِداً ... مَنْ کَانَ لَهُ حَمْلٌ فَنَوَی اَنْ یُسَمِّیَهُ عَلِیّاً وُلِدَ لَهُ غُلَامٌ :علی، محمّد است و محمّد، علی؛ هر دو یکی هستند... هر کس که همسرش باردار باشد و نیت کند که که او را علی بنامد؛ پسردار خواهد شد.» (الکافی، ج 6، ص 11)


محمد نامیدن جنین


در حدیثی مرفوع از حضرت رسول(ص) نقل شده است:


    ھر که زنش باردار باشد و نیت کند که فرزند را محمد یا علی بنامد؛ پسردار خواھد شد.»


    اگر کودکی در شکم مادر، محمد نامیده شود، این نام محقق خواهد شد؛ یعنی کودک پسر خواهد شد. پس سزاوار است که به این نام گذاری خود وفادار بماند و نام کودک را محمد بگذارد تا پر برکت و در حفظ و حراست خاصه الاهی باشد. طبق برخی روایات اگر از این نام برگشت ضمانتی خاص نخواهد داشت. (الکافی، ج 6، ص11)


شخصی به امام صادق (ع) شکایت کرد که فرزندی برای او متولد نشده است.


امام صادق(ع) فرمود:


    هنگامی که مجامعت کردی بگو اللَّهُمَّ إِنَّکَ إِنْ رَزَقْتَنِی ذَکَراً سَمَّیْتُهُ مُحَمَّداً (خداوندا اگر پسری روزی ام کنی اسم او را محمد می گذارم) شخص گفت این کار را انجام دادم و بچه دار شدم.


    در روایت دیگر آمده است:


    سَمِّهِ عَلِیّاً فَإِنَّ أَبِی کَانَ إِذَا أَبْطَأَتْ عَلَیْهِ جَارِیَةٌ مِنْ جَوَارِیهِ قَالَ لَهَا یَا فُلَانَةُ انْوِی عَلِیّاً فَلَا تَلْبَثُ أَنْ تَحْمِلَ فَتَلِدَ غُلَاما


    یعنی اسم فرزند را علی بگذار زیرا پدرم امام صادق(ع) زمانی که کنیزش بچه دار نمی شد به او می فرمود نیت کن اسم او را علی بگذار او باردار می شد و پسر می زایید. (الکافی، ج6، ص10)


علی نامیدن جنین

قرائت سوره مبارکه قدر


فردی به امام صادق (ع) گفت که:« یا ابن رسول الله! من پشت سرهم، صاحب هشت دختر شده ام امّا یک پسر هم ندارم.»

امام صادق (ع) فرمود:


    « وقتی که تصمیم به آمیزش گرفتی و در جایی که مرد برای آمیزش با زن می نشیند نشستی، دست راستت را در سمت راست ناف زن بگذار و هفت بار سوره اِنَّا اَنْزَلْنَاهُ را قرایت کن و آنگاه آمیزش کن که به آن چه دوست داری میرسی. و هنگامی که علایم بارداری آشکار شد؛ پاسی از شب گذشته، دستت را بر سمت راست نافش بگذار و هفت بار سوره اِنَّا اَنْزَلْنَاهُ را بخوان.» آن مرد می گوید که این کار را کردم و برایم هفت پسر، یکی بعد از دیگری به دنیا آمد و دیگرانی نیز که همین کار را کردند هم صاحب پسر شدند. (وسایل ‏الشیعه، ج 21، ص 37 )


استغفار جهت پسر شدن جنین


استغفار در پسر شدن فرزند نقش دارد، چنانچه در قرآن ذکر شده است:


﴿ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهاراً﴾ (سوره نوح، آیات 10 تا 12)


پس [به آنان] گفتم:از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره بسیار آمرزنده است.تا بر شما از آسمان باران پی در پی و با برکت فرستد، و شما را با اموال و فرزندان فراوان کمک کند و باغ های سرسبز و نهرهای جاری در اختیارتان قرار دهد.


خداوند فرموده است «اولاد» یا «بنات»، بلکه فرمودند:«بنین» که به معنای فرزندان پسر است.


استغفار جهت حاجت

نماز جهت پسر شدن جنین


کسی که می خواهد همسرش باردار شود دو رکعت نماز بخواند بعد از نماز جمعه که در آن دو رکعت رکوع و سجود را طولانی کند و بگوید:


اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَا سَأَلَکَ بِهِ زَکَرِیَّا إِذْ قَالَ رَبِّ لا تَذَرْنِی فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثِینَ اللَّهُمَّ هَبْ لِی ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ اللَّهُمَّ بِاسْمِکَ اسْتَحْلَلْتُهَا وَ فِی أَمَانَتِکَ أَخَذْتُهَا فَإِنْ قَضَیْتَ فِی رَحِمِهَا وَلَداً فَاجْعَلْهُ غُلَاماً مُبَارَکاً زَکِیّاً وَ لَا تَجْعَلْ لِلشَّیْطَانِ فِیهِ نَصِیباً وَ لَا شِرْکا


در این دعا آمده است که فرزند را پسر قرار بده. (الکافی، ج6، ص8)

اهمیت نماز اول وقت

اینکه در احادیث به خواندن نماز اول وقتhttps://kharidar2000.medium.com/%D8%B6%D8%B1%D9%88%D8%B1%D8%AA-%D9%88-%D8%A7%D9%87%D9%85%DB%8C%D8%AA-%D9%86%D9%85%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%88%D9%84-%D9%88%D9%82%D8%AA-47152a4c2211 توصیه و تأکید شده است. معلوم می شود که این امر مهمی است. هر کس که می خواهد در زندگی نظم داشته باشد و کارهایش را طبق برنامه پیش ببرد و از هیچ کدام عقب نماند. یک توصیه از بزرگان دینی در این خصوص آمده است. اینکه سعی کنید. نماز را در اول وقت آن به کار بیاورید. و به تاخیر نیندازید.


برای مشاهده مطالب بیشتر به سایت گلدونhttps://goldonn.ir/ مراجعه نمایید.


احادیث ذکر شده از ائمه اطهار (ع) در خصوص نماز اول وقت:

1. یکی از اصحاب امام صادق (ع) به آن حضرت عرض کرد: یا ابا عبد اللَّه! مرا از بهترین وقت براى خواندن نماز صبح آگاه فرما. امام (ع) فرمود: هنگام طلوع فجر؛ زیرا خداوند مى‏فرماید: «به تحقیق که قرآن فجر مشهود است»؛ یعنى، نماز صبح را هم فرشتگان روز و هم فرشتگان شب مشاهده می­کنند. پس اگر بنده‏اى نماز صبح خود را به هنگام طلوع فجر بخواند، ثواب آن دو بار در نامه اعمال او نوشته مى‏شود، هم فرشتگان روز مى‏نویسند و هم فرشتگان شب.


2. حضرت موسى بن جعفر (ع): «[عطر] نمازهاى واجب که در اول وقت و با آداب و حدود مخصوص به خود خوانده مى‏شوند، از برگ­ها و ساقه‏هاى نو رسیده و شاداب و با طراوت آسخوشبوتر است. پس بر شما است که نماز [واجب] را در اول وقت آن بجاى آورید».


3. زُراره از امام باقر (ع) می پرسد: خداوند کار شما را به صلاح آورد، اداى نمازها در اول وقت آن بهتر است، یا در وسط وقت، یا در آخر وقت؟ امام (ع) فرمود: در اول وقت. رسول خدا (ص) فرمود: «خداوند عزّ و جلّ، کارهاى نیک را موقعى دوست دارد که در انجام آن تعجیل شود».


4. امام صادق (ع): «هر که نمازهاى واجب را در اول وقت بخواند و درست ادا کند، فرشته آن را پاک و درخشان به آسمان رساند و آن نماز فریاد زند خدا تو را حفظ کند چنانچه حفظم کردی و تو را به خدا سپارم چنانچه مرا به فرشته‏اى کریم سپردى و هر که بدون عذر بعد از وقتش، آن را بدون دقت و ارتباط معنوی لازم بخواند، فرشته آن را سیاه و تاریک بالا برد و آن نماز فریاد کشد خدا ضایعت کند چنانچه ضایعم کردى و رعایتت نکند چنانچه رعایتم نکردى...».


علمای بزرگ هم با توجه به این احادیث مردم را سفارش به انجام نماز در اول وقت نموده و آن را از اصول مهمّ سیر و سلوک و قُرب به سوی خدا و کمال انسانی دانسته اند.


نتیجه: بر اساس روایات از ائمه اطهار (ع) و سفارش علما پسندیده این است که انسان اگر عذر شرعی نداشته باشد، نماز را در اول وقت آن بجا آورد تا مشمول آثار و ثواب آن شود.

فلسفه اهمیت نماز اول وقت

در مورد فلسفه اهمیّت نماز اول وقت و آثار و فواید آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

الف) عادت دادن شخص به نظم.

ب) وجود نشاط، آمادگی و حضور قلب بیشتر در اول وقت.

ج) زمینه‌سازی جهت برگزاری جماعت بزرگ و اُنس و اُلفت و اتّحاد بیشتر مسلمانان.

 

توضیح آنکه: وقتی جامعه اسلامی مقیّد به خواندن نماز اول وقت باشند در هر منطقه غالب مردم هم‌زمان به نماز خواهند ایستاد این مسأله آمادگی آنان را برای جماعت و ایجاد صفوف گسترده و پرجمعیت بیشتر می‌کند. در حالی که نماز در غیر اوّل وقت، در بین زمانهای مختلف پراکنده می‌شود و از اجتماع و شکوه عبادی و اُنس و اُلفت مؤمنان در مراکز دینی می‌کاهد.

 

د) در روایتی از امام رضا ـ علیه السلام ـ می‌خوانیم: وقتی وقت نماز فرا رسید نماز را در اول وقت بجای آر زیرا که نمی‌دانی در وقت بعدی چه اتفاقی خواهد افتاد.» (و شاید در اثر اتفاق یا حادثه‌ای نتوانی نماز را بجای بیاوری)

ه) نماز، از کارهای خیر بلکه از بهترین کارهای خیر محسوب می‌شود (حیّ علی خیر العمل) و تعجیل در کار خیر، در هر حال خوب و پسندیده است.

 

حدیث اخلاقی:

امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: همانا پیغمبر ـ صلی الله علیه و آله ـ فرستاد لشکری را پس چون که برگشتند فرمود: آفرین باد بر گروهی که به جای آوردند جهاد کوچک را، و به جای ماند بر آن‌ها جهاد بزرگ. گفته شد ای پیغمبر خدا جهاد بزرگ چیست؟ فرمود: جهاد نفس است.